Meer dan geslaagde Valentijnsactie. Een hart onder de riem voor 14 oktober!

Tot de tanden gewapend gingen we richting het station van Zele. Om 6.30u ‘s ochtends stonden we reeds paraat. De eerste chocolaatjes - met een beetje schroom - gingen sowieso losjes van de hand.

Terwijl we aanvankelijk dachten van ‘tiens, die chocolaatjes vallen toch wat klein uit’, bleek geen mens zich daarover te bekommeren. Vroor het niet als vorige week, koud was het alsnog. Min of meer verkleumd, deelden we onze kleine zoetigheden uit. Met onze slogan ‘Een hart voor Zele’ (in ons geval), voor Valentijn van N-VA, kregen we iedereen op onze hand.

Mensen reageerden super enthousiast

‘Ha, dat is omdat jullie voorzitter gene chocolade meer mag eten zeker ? Nu met zijn dieet, …’ waren de grapjes die we door de band moesten horen. Maar meer nog kregen we te horen ‘Mij moet je niet meer overtuigen!, met wat de regeringspartijen nu allemaal uitsteken’,  …

Zo ging het de hele ochtend door. Zelden een verzuurde burger die het chocolaadje niet wou, waarschijnlijk omdat ze geen chocolade mogen (sic)…  Ook een paar jonge energieke en bruisende allochtonen (de lijn Dendermonde – Lokeren en omgekeerd) die opperden dat ze een allergie hadden voor chocolade konden we uiteindelijk vermurwen. Gingen we van het station naar de wekelijkse markt in Zele, na een warme choco en wat koffie te nuttigen in café De Fontein op de markt, om onze chocolaatjes verder uit te delen, bleek dat we op een mum van tijd alles kwijt waren. De mensen reageerden andermaal  superenthousiast. Hadden we de markt nog maar voor de helft gedaan, waren we onze chocolaadjes reeds allemaal kwijt. Gelijk waar we bleven staan, spraken de mensen ons aan. Dat doet deugd. En daarvoor doen we het. Alleen weten we nu al dat we volgend jaar minstens 3 x zoveel chocolaadjes moeten hebben dan nu het geval was.

Een mooie aanloop naar 14 oktober!